Langzaam weer op adem komen

Langzaam weer op adem komen 

Wanneer je gezondheid niet meer meewerkt, komt niet alleen je dagelijks leven onder druk te staan, ook je toekomstperspectief verandert. Toch zijn er manieren om, stap voor stap, weer richting te vinden. In deze blog vertelt mevrouw Chu openhartig over haar re-integratietraject. Met hulp van een betrokken re-integratieadviseur hervindt ze haar kracht, onderzoekt ze haar mogelijkheden en bouwt ze opnieuw aan haar arbeidsritme.

Stilstaan om in beweging te komen

Het leven van mevrouw Chu nam enkele jaren geleden een onverwachte wending. Tot die tijd draaide ze volop mee in de maatschappij, maar een opeenstapeling van medische en persoonlijke omstandigheden bracht daar verandering in. Mevrouw Chu kwam in de WIA-terecht en ging van daaruit op zoek naar de juiste begeleiding.

In de eerste weken van het traject stond juist het stilstaan centraal. Dat klinkt misschien tegenstrijdig, maar volgens mevrouw Chu was het essentieel om eerst opnieuw naar zichzelf te leren kijken: wie is zij, wat voelt ze, en waar wil ze naartoe?

Haar adviseur stelde haar de vraag: “Wat zou jij willen als er even niets hoeft?” Dat zette iets in beweging. Samen onderzochten ze haar draagkracht en draaglast. Wat geeft energie? Wat kost het? En hoe voelt zij zich in verschillende situaties? Door bewust stil te staan bij deze vragen, ontdekte mevrouw Chu dat ze meer invloed had dan ze dacht.

Kwaliteiten verkennen en richting geven

De afgelopen jaren waren zwaar, zowel lichamelijk als mentaal. Toch voelde mevrouw Chuzich bij haar re-integratie adviseur veilig genoeg om haar verhaal te delen. “Ze had geen oordeel,” vertelt ze.  Via coachingsgesprekken werkte ze aan haar persoonlijke weerbaarheid. Ze leerde luisteren naar haar lichaam, grenzen aangeven en weer vertrouwen op haar veerkracht.

Een belangrijk keerpunt in het traject was het moment waarop ze samen haar kwaliteiten gingen verkennen. Niet vanuit een cv, maar vanuit wie zij is als mens. Via praktische oefeningen brachten ze haar sterke en minder sterke kanten in beeld. “Ik was verbaasd over hoeveel ik wél kan,” zegt mevrouw Chu. “Ik had jarenlang vooral gefocust op wat niet lukte.”

Met groeiend zelfvertrouwen durft ze nu weer te zeggen: “Ik heb iets te bieden.” 

Momenteel bekijkt mevrouw Chu samen met haar re-integratieadviseur welke mogelijkheden de arbeidsmarkt haar biedt. Haar adviseur kent de markt, begrijpt haar situatie en zoekt actief naar passende verbindingen. Dankzij het netwerk van de re-integratie adviseur verkent mevrouw Chu nu opties voor vrijwilligerswerk of een werkervaringsplek waarin ze haar arbeidsritme geleidelijk kan opbouwen, zonder druk, maar met perspectief.

De komende maanden wil ze starten in een vrijwilligersrol die aansluit bij haar tempo en mogelijkheden. Ze wil opnieuw ervaren hoe het is om collega’s te hebben, verantwoordelijkheden op te pakken, maar ook te leren zichzelf te beschermen tegen overbelasting.

Vooruitkijken

Samen met haar re-integratieadviseur bereidt ze deze stap zorgvuldig voor. “We bespreken vooraf wat ik nodig heb, hoe ik signalen van overbelasting kan herkennen, en hoe ik werk en privé in balans houd.

Wat deze begeleiding volgens haar zo bijzonder maakt, is de menselijke maat. Haar re-integratie adviseur ziet haar als mens. “Ze luistert zonder oordeel, en ze gelooft in mij, ook als ik dat zelf even niet doe.”Er is ruimte voor reflectie, verdriet en groei. Het feit dat de gesprekken thuis plaatsvinden maakt het laagdrempelig, en het maatwerk in de aanpak geeft haar eigenaarschap over haar traject.

Mevrouw Chu is er nog niet, maar ze is onderweg. En dat is meer dan ze anderhalf jaar geleden durfde te hopen. “Mijn weg naar werk is geen rechte lijn, maar een pad vol bochten, pauzes en ontdekkingen,” zegt ze. Dankzij de begeleiding van de re-integratie adviseur durft ze dat pad te lopen.

“Ik zie nu dat ik meer ben dan mijn beperkingen. Dat ik mag groeien, op mijn manier, in mijn tempo. "

Voor anderen die twijfelen of re-integratie zinvol is, heeft mevrouw Chu een duidelijke boodschap: “Ja, dat is het als het maar mensgericht is. Als je iemand naast je hebt die ziet wie jij bent, en die gelooft dat je ook met alles wat je meedraagt een waardevolle plek kunt vinden in de samenleving.”